Fotografie is een kunst die gemakkelijk in de val kan lopen van een reeks technische processen en methoden. Om hiervan los te komen, moet men een manier vinden om contact te maken met het onderwerp door een oprecht begrip van hun omgeving, door een waardering van kunst en esthetiek, en door een oprechte passie voor fotografie. Dat is wat Sarah Hill heeft gedaan met haar werk over kunstfotografie. Sarah is een bekroonde kunstfotograaf die haar werk regelmatig tentoonstelt op prestigieuze locaties over de hele wereld. De fine art fotograaf geeft vorm aan zijn visie door een beeld te creëren dat niet bestaat in de werkelijkheid. Ze heeft net haar nieuwe boek "The Natural World: A Photographic Journey" en in dit artikel duiken we in haar benadering van fotografie, hoe ze zich richt op belangrijke vragen over de ervaring van de kijker bij het bekijken van haar foto's, hoe ze contact maakt met haar onderwerpen zodat die zich comfortabel genoeg voelen om zich open te stellen voor de camera, en waarom ze gelooft in zoveel mogelijk fotograferen in plaats van zich te beperken tot een klein aantal creatieve middelen of technieken.
Wat deed je besluiten om een carrière als kunstfotograaf na te streven?
Mijn ouders zijn allebei kunstenaars, voor wie het nooit een vraag was. Ik kwam al op jonge leeftijd in aanraking met kunst, en fotografie was een natuurlijke uitbreiding daarvan. Er is iets heel verslavends aan het creëren van een beeld; er is iets creatiefs aan het creëren van iets dat alleen op dat moment bestaat. Het is ook heel intiem, omdat het gaat om een verbinding met iets, of het nu het onderwerp is, de kijker of beide. Ik ben ook altijd geïnteresseerd geweest in wetenschap, en ben erg nieuwsgierig. Ik denk dat het de perfecte combinatie is; ik ben geïnteresseerd in menselijk gedrag en hoe we omgaan met onze omgeving, wat ertoe leidde dat ik fotograaf werd.
Hoe kiest u uw onderwerpen voor uw fotografie?
Dat varieert. Ik lees meestal een artikel of zie iets op sociale media dat me bevalt, en onderzoek het dan een beetje meer. Ik kijk naar de achtergrond om te zien of het een betekenis voor me heeft, of dat het me op de een of andere manier interesseert. Ik zoek graag onderwerpen die iets te zeggen hebben, of waar een verhaal achter zit. Ik probeer ook onderwerpen te vermijden die vaak gefotografeerd worden, omdat die vaak niet relevant zijn voor het hedendaagse leven. Dan neem ik contact op met het onderwerp en kijk of ze er klaar voor zijn. Sommige mensen zijn niet geïnteresseerd om gefotografeerd te worden, maar als je ze benadert met een creatief, creatief idee, dan zijn veel mensen geïnteresseerd om mee te werken.
Hoe verschilt een artistieke benadering van een technische?
Beide zijn erg belangrijk bij het creëren van een beeld. Bij een artistieke benadering kan men zijn eigen creativiteit aanboren en tegelijkertijd de boodschap of betekenis achter het onderwerp overbrengen. Bij een technische benadering wordt de eigen creativiteit beperkt omdat het onderwerp is weggelaten.
Slotwoorden
Dit is een zeer interessant en complex onderwerp om in een kort artikel te behandelen. Fotografie is een kunstvorm die gemakkelijk in de val kan lopen van een reeks technische processen en methoden. Er is veel ruimte voor creativiteit en er zijn veel creatieve benaderingen mogelijk, en het belangrijkste is dat de fotograaf zich op de een of andere manier verbindt met het onderwerp. Om deze band te vinden, moet men eerst het onderwerp, zijn omgeving en ook zijn gevoelens, gedachten en ideeën begrijpen. Vervolgens moet men een manier vinden om dit begrip te vertalen in een beeld dat de boodschap, het gevoel of de betekenis achter het onderwerp overbrengt. Dit vereist dat men zijn of haar eigen creativiteit en persoonlijke visie aanboort en tegelijkertijd de gevoelens, gedachten en ideeën van het onderwerp kanaliseert. Het is geen gemakkelijke taak, maar wel een die het nastreven waard is.